- półgłosem
- półgłosem {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przyciszonym głosem, niezbyt głośno': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mówić, zakląć, rozmawiać, odpowiadać półgłosem' {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
półgłosem
Look at other dictionaries:
półgłosem — «niezbyt głośno; przytłumionym głosem» Mówić, rozmawiać, opowiadać coś półgłosem … Słownik języka polskiego
Wiktor Zin — (born September 14, 1925 in Hrubieszów, died May 17, 2007 in Rzeszów) Polish architect, graphic artist, professor, architectural preservationist, cultural activist, and promoter of Polish history and culture.BiographyZin finished architectural… … Wikipedia
nucić — ndk VIa, nucićcę, nucićcisz, nuć, nucićcił, nucićcony 1. «śpiewać półgłosem lub śpiewać samą tylko melodię bez słów» Nucić cicho, z cicha, półgłosem. Nucić wesoło. Nucić basem, słabym głosem. Nucić piosenkę, melodię. 2. poet. «o ptakach: śpiewać … Słownik języka polskiego
Lionello Grifo — (August 1934), Italian poet and writer, born in Rome in 1934 by parents who were both Italian government officials, nominated at the unanimity Premio della Cultura 2004 della Presidenza del Consiglio dei Ministri ( Prize for Culture 2004 from the … Wikipedia
przeżuć — (w ustach) jakieś słowo, przekleństwo itp. «mieć ochotę wypowiedzieć jakieś słowo, przekleństwo itp., lecz nie zrobić tego, żeby nie przekroczyć pewnej granicy, lub zrobić to półgłosem, niewyraźnie»: – Po prostu uniosłem się, zresztą to nie ma… … Słownik frazeologiczny
przeżuwać — Przeżuć (w ustach) jakieś słowo, przekleństwo itp. «mieć ochotę wypowiedzieć jakieś słowo, przekleństwo itp., lecz nie zrobić tego, żeby nie przekroczyć pewnej granicy, lub zrobić to półgłosem, niewyraźnie»: – Po prostu uniosłem się, zresztą to… … Słownik frazeologiczny
dorzucić — dk VIa, dorzucićcę, dorzucićcisz, dorzucićrzuć, dorzucićcił, dorzucićcony dorzucać ndk I, dorzucićam, dorzucićasz, dorzucićają, dorzucićaj, dorzucićał, dorzucićany 1. «dosięgnąć rzutem, rzucić mierząc do jakiegoś celu» Strumyk płynął tak blisko,… … Słownik języka polskiego
mamrotać — ndk IX, mamrotaćoczę (mamrotaćocę), mamrotaćoczesz (mamrotaćocesz), mamrotaćocz, mamrotaćał, mamrotaćany «mówić półgłosem, niewyraźnie, niezrozumiale; mruczeć pod nosem» Mamrotać przez sen … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… … Słownik języka polskiego
